.jpg)
Γράφει ο Γιώργος
Καπιδάκης
Ιστορικός, Ε. Α. Παν/μίου (Πάτρας)
– Αξκός ΕΛ-ΑΣ ε.α.
28η Οκτωβρίου του 1940
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης
Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε
ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην
Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού
στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει
κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.),
για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα
προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση (όχι) του
Πρωθυπουργού, ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές
επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.
Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και
ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα
τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση
των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές
εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την
έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση.
Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία,
για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η
συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις
μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.
Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η
νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε
τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου
να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η
καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις
στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη
διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.
10
/ 04 / 1941. Μετά την
συνθηκολόγηση με την Γερμανία παραδίδονται τα οχυρά Παλιουριώνες καί Ρούπελ. Οί Γερμανοί εκφράζουν τον θαυμασμό
τους στους Έλληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή και υπερηφάνεια το
ότι είχαν σαν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό και ζητούν από τον Έλληνα διοικητή να
επιθεωρήσει τον Γερμανικό στρατό ως ένδειξη τιμής και αναγνωρίσεως! Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά
την πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.
Γερμανός αξιωματικός της αεροπορίας εδήλωσε στόν
διοικητή της ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγον Δέδε ότι ό
Ελληνικός Στρατός ήταν ό πρώτος στρατός στον οποίον τα στούκας δεν προκάλεσαν
πανικό. Οι στρατιώται σας” είπε, αντί να φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν εις
την Γαλλία και την Πολωνία, μας επυροβόλουν από τας θέσεις των.
Ουίνστον Τσώρτσιλ
Στο
εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σας ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν
σαν Έλληνες. ( Σε ραδιοφωνικό του μήνυμα, σχετικά με τις νίκες των
Ελλήνων στον πόλεμο της Αλβανίας του 1940)
Ποτέ τόσο
λίγοι δεν έκαναν τόσα πολλά για τόσους πολλούς.
(Δήλωση του μετά τη νίκη
στη "Μάχη της Αγγλίας", την απόκρουση των επιθέσεων της Λουφτβάφε, το
1940)
Σταματώ εδώ γιατί σαν Έλληνας Αξκός (Ε. Χ.) ίσως δεν δικαιούμαι να μιλώ για ήρωες την στιγμή που σήμερα, Οκτώβριο του 2012 λέμε κάθε μέρα ΝΑΙ στην καταστροφή του λαού μας και της χώρας μας.
Αναρτήσεις
0 σχόλια