Στην Ελληνική αρχαιότητα μνημοσύνη ήταν ή πανάρχαια μήτρα όλων των μουσών.
Για την μνήμη ενός έθνους, απαιτείται ή παρουσία των παιδιών τής Ήρας, δηλαδή των Ηρώων.
Οί Ήρωες, είναι των Γαλαξιακών οριζόντων, γιατί οι Γαλαξίες έγιναν από το γάλα της θεάς Ήρας
Οί Έλληνες Ήρωες έχουν αναδυθεί από τους... Πελασγικούς πόντους, τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, από τις αετόμορφες βουνοκορφές, από τις ίδιες τις πέτρες του Δευκαλίωνα και είναι αλήθεια, πώς οι αείζωοι επαναστατικοί ποταμοί του 1821 προέρχονται από όλες τις μεριές της Ελληνικής γης και από όλα τα στρώματα του Ελληνικού έθνους.
Ή Ελλάδα, χώρα αετών, σοφών και ηρώων, έδωσε πάντοτε δείγματα ανθρώπινης υπερβάσεως.
Εμείς οί Έλληνες, δεν γιορτάζουμε τυπικά και συμβολικά, κάθε χρόνο την ιερή μας επανάσταση του `21, αλλά κάθε χρόνο, ανανεώνουμε του όρκους, στους Ήρωες μας και στα ιερά σύμβολα τους.
Το μέγα διαχρονικό αξίωμα του Ελληνισμού, είναι ό Ηρωισμός και ή θυσία.
Από την Καβείρια νύχτα του χρόνου, ως τον Ηρωισμό του `21, οί τηλεγραμμές της ιστορίας λειτούργησαν και έτσι ό Δάρδανος, ό Ηρακλής και ό Θησέας, ξανάσμιξαν, με τον Ανδρούτσο, τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη και αφού νικήθηκε ό υπολογισμός από το όραμα, πατάχθηκε ό θάνατος για να αναστηθεί το όνειρο, ή υπέρβαση και ή ελπίδα.
Ό κύκλος του αγώνα του `21, ήταν εννεαετής και πήραν μέρος, όλα τα πυρά και όλα τα λουλούδια του αυτόχθονου και απόδημου Ελληνισμού.
Εννέα χρόνια κράτησε ό Ηρωικός αγώνας του Ελληνικού έθνους, από τότε πού ό αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, Αλέξανδρος Υψηλάντης, κυκλοφόρησε την αγωνιστική προκήρυξη, << ή ώρα ήλθεν, ώ άνδρες Έλληνες >>, μέχρι τον Φεβρουάριο του 1830 πού ιδρύθηκε το Ελληνικό κράτος, διότι 9 είναι οί μούσες και χρειάστηκε να συνεισφέρουν όλες, για την κατάκτηση της ελευθερίας.
Γιατί ποιος μπορεί να αρνηθεί, ότι ή Τερψιχόρη εγκαταλείποντας τις πλαγιές του Ολύμπου και του Κιθαιρώνα, ντύθηκε κι`αυτή την Ζαλογγίσια φορεσιά και χόρεψε κι`αυτή, μαζί με τις άλλες Ελληνίδες τον Ηρωικό χορό.
Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί, ότι δεν ήταν παρούσα ή Ερατώ με τον ένθεο ζήλο πού εμπνέει και πού έχουν μόνον γνήσιοι επαναστάτες.
Ποιος μπορεί να αρνηθεί, ότι ή τραγωδία, πού εκπροσωπεί ή Μελπομένη, δεν έγραψε περίλαμπρες σελίδες από την ημέρα πού ιδρύθηκε ή φιλική Εταιρεία.
Μνημονεύουμε και τιμούμε σε κάθε επέτειο του `21, ως ελαχίστη υποχρέωση οφειλής, προς τους τρείς πρώτους μυημένους φιλικούς.
Τιμούμε τον Τσακάλωφ από την Θεσσαλία, τιμούμε τον σκουφά από την Άρτα, τιμούμε τον Ξάνθο από την Πάτμο και θα επαναλάβω τά λόγια του Θεόδωρου Γεναίου Κολοκοτρώνη ως επιφώνηση προς τις ψυχές τους. << Ευλογημέναι αί αρχαί αί Ελληνικαί, αίτινες σας εμβάπτισαν εις την κολυμβήθρα της ελευθερίας >>
Ναι υπάρχουν σημαντικές ημερομηνίες και για τα άτομα και για τα έθνη, γιατί οι μεγάλες στιγμές της ιστορίας, γράφτηκαν όταν ή αριθμοκίνητη ψυχή, όπως την αποκαλούν οί Πυθαγόρειοι,
αψήφησε τους ποσοτικούς αριθμούς, γιατί γνώριζε την άρρητη δυναμικότητα των ολίγων, μπροστά στην δυσκίνητη πολλαπλότητα.
Το ιστορικό κάλεσμα του 1821, είναι μαγνητικής προελεύσεως, σημαίνει έξοδο από το εγώ, υπέρβαση όλων των μικροτήτων, σημαίνει ιδεοφόρο μύηση.
Και πραγματικά, αυτήν ακριβώς την λέξη των Καβειρίων, των Ελευσινίων και των άλλων Ελληνικών μυστηρίων, την λέξη μύηση, χρησιμοποιούσαν οι φιλικοί, για τους χρισμένους
<< υπέρ πίστεως και πατρίδος >>.
Είναι μαγνητικό μυητικό το κάλεσμα, γιατί τι άλλο θα μπορούσε να συνεπάρει τον υπουργό των εξωτερικών της Ρωσίας, Ιωάννη Καποδίστρια, να θυσιάσει την περίλαμπρη θέση του, χάριν της ελευθερίας τής πατρίδος. !!!!
Γιατί ποια τοπική λογική, θα οδηγούσε τον στρατηγό Αλέξανδρο Υψηλάντη, να εγκαταλείψει την καριέρα του για να οδηγηθεί σαν ελάφι της Αρτέμιδος, στο αιματόβρεχτο θυσιαστήριο της ιερής πατρίδος.
Τά κίνητρα ήταν ψυχογενή, ευρύθωρα, εθνικά, γιαυτό αποτυπώθηκαν και στο δημοτικό τραγούδι.
<< Βασίλη κάτσε φρόνημα να γίνεις νοικοκύρης >> του έλεγε ή φωνή της σωφροσύνης, για να έλθει υπερβατική ή απάντηση του κλεφτόπουλου, αν και εγνώριζε ότι επήγαινε προς βέβαιον θάνατο. <<Δεν ημπορώ δεν δύναμαι τους τούρκους να δουλεύω>> και έτσι διασυνδέθηκε μέσω των τηλεγραμμών της ιστορίας, κατευθείαν με τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, πού είπε στον Ξέρξη, << εμοί δε κρείσσων, ό υπέρ της Ελλάδος θάνατος, του μοναρχείν των ομοφύλων >>, δηλαδή, << για μένα είναι σημαντικότερο να πεθάνω για την πατρίδα μου, από το να είμαι βασιλιάς στους συμπατριώτες μου >>
Τελειώνοντας, εκείνο πού θέλω να επισημάνω επ`ευκαιρία της εθνικής αναβαπτίσεως και μετάληψης απ` το αθάνατο κρασί του `21, είναι τούτο, ότι ή διδαχή,-ελευθερία ή θάνατος- πού μας στέλνουν, σφραγισμένη και υπογεγραμμένη με το αίμα τους
κάθε 25 Μαρτίου, οι Ήρωες του `21, είναι ή διδαχή αυτή πού τίναξε στον αέρα τον θάνατο και έκανε το μπαρούτι και τα βόλια, να λαλήσουν σε βουνά και ρεματιές και τον Ρώσο ποιητή Πούσκιν, να βροντοφωνάξει με την λύρα του, <<εμπρός Ελλάδα επαναστάτρια >>, αυτή ή διδαχή είναι πού έκανε τον Μακρυγιάννη πολεμώντας να πει, << επάνω στην αλήθεια μου πεθαίνω >>.
Έπειτα από έναν πολύμαχο, πολύμοχθο, πολυώδυνο εννεαετή κύκλο, ή πολυπόθητη λευτεριά ήλθε στα πατρικά χώματα, αποδεικνύοντας, ότι ή ψυχή του Έλληνα, αυτή ή αιθερόεσα κρήνη, χρειάζεται το ουράνιο τόξο των ιδανικών για να προσφερθεί.
Χρειάζεται την επίσκεψη των προγονικών ίσκιων, για να ενθαρρυνθεί.
Χρειάζεται την ευλογία της εθνικής κατήχησης, για να συνεπαρθεί.
Χρειάζεται τις χάριτες και τις μοίρες, για να εκστασιαστεί.
Χρειάζεται τα Απολλώνια βέλη πού οί Ήρωες του 1821, έριξαν κατάστηθα στον πύθωνα του τούρκικου ζυγού.
Έλληνες με τον άηχο ήχο της εσωτερικής μας φωνής, άς διαλαλήσουμε προς την οικουμένη,
Ζήτω ή εθνεγερσία του 1821.
Ζήτω το έθνος των Ελλήνων.
Ζήτω το ανέσπερο Ελληνικό φώς, πού καθιστά τους ανθρώπους ελεύθερους.
Ζήτω ό Ελληνικός απελευθερωτικός αγώνας και οι Έλληνες και φιλέλληνες μαχητές του 1821.
Αναρτήσεις
0 σχόλια